قلب دائمی مصنوعی در مرحله نهایی
یکی از معضلات جدی برای برخی از بیماران قلبی، پیدا کردن قلب برای عمل پیوند قلب می باشد .
به مطلب فوق امتیاز دهید
قلب دائمی مصنوعی
کد خبر : ۹۶۱۲۲۶۰۱
شاید در بین کسانی که می شناسید ، کسی باشد که به علت نارسایی قلبی در انتظار پیوند قلب قرار گرفته باشند . شرایط سخت زندگی برای این بیماران بسیار طاقت فرسا می باشد . پزشکان سعی می کنند با داروها و سیستم های الکترونیکی قلب بیمار را حفظ نمایند ، ولی در برخی موارد فقط چاره کار پیوند قلب می باشد .
قلب کامل مصنوعی دانشگاه بهداشت و علوم “اورگان”(OHSU)برای جایگزینی دائمی با قلب اغلب بزرگسالان و کودکان ۱۰ سال به بالا که دچار نارسایی قلبی هستند، طراحی شده است.
گرچه قلب مصنوعی چند وقتی هست که بکار گرفته شده ، ولی تنها برای یک مورد استفاده انسانی در ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفته است و تنها در زمان محدودی در نظر گرفته شده . یعنی تا زمانی که بیمار عمل پیوند قلب را بتواند انجام دهد ، ادامه حیات داشته باشد .
این قلب مصنوعی توسط دکتر “ریچارد وامپلر”(Richard Wampler)، رئیس شرکت “اورگان هارت”(OregonHeart) اختراع شده است. کار بر روی این دستگاه از سال ۲۰۱۴ شروع شده .
قلب دائمی مصنوعی در تلاش برای به حداقل رساندن احتمال خطای مکانیکی، بر خلاف دیگر قلبهای مصنوعی، ساده ساخته شده است و تنها یک بخش متحرک دارد و هیچ دریچهای وجود ندارد که بتواند گیر کند.
قسمت متحرک یک میله توخالی پوشیده شده با آلیاژ تیتانیوم است که داخل یک لوله تیتانیومی به جلو و عقب حرکت میکند و در داخل آن لوله بر روی یاتاقانهای هیدرودینامیکی معلق است.
قلب دائمی مصنوعی مشابه دو دریچه پایین قلب(بطنها) کار میکند که ابتدا خون را به ریهها و سپس به سراسر بدن منتقل میکند.
ویژگی دیگری که قلب دائمی مصنوعی دانشگاه “OHSU” را از دستگاههای دیگر متمایز میکند این واقعیت است که جریان خونی ایجاد میکند که مشابه با ضربان طبیعی انسان است.
به گفته محققان این دانشگاه، این دستگاه آسیب خون و لخته شدن را به حداقل میرساند و همچنین ممکن است خطر خونریزی گوارشی و سکته را کاهش دهد.
نیروی این قلب مصنوعی از یک جعبه باتری قابل شارژ تامین میشود که میتواند در جیب یا کمربند حمل شود. امید است که باتری در نهایت زیر پوست کاشته شود و سپس با استفاده از یک منبع خارجی شارژ شود.
نسخههای قبلی قلب مصنوعی “OHSU” در دورههای کوتاه مدت روی گاو و گوسفند موفقیتآمیز بوده است. دانشمندان اکنون در حال توسعه یک مدل کوچکتر هستند که امیدوارند در آزمونهای سه ماهه در گوسفند موفقیتآمیز باشد و در نهایت بتوان آزمایشات انسانی را دنبال کرد.
منیع : نیو اطلس