بررسی گوارش با تراشه بلعیدنی

بررسی گوارش با تراشه بلعیدنی

بررسی آنچه در داخل بدن بیمار اتفاق می‌افتد از طریق روش‌های غیرتهاجمی بسیار دشوار است اما قرص‌های هوشمند می‌توانند جایگزینی برای این روش‌های تهاجمی باشند.

بررسی گوارش با تراشه بلعیدنی

محققان در “موسسه فناوری کالیفرنیا” (Caltech) به رهبری “آزیتا امامی” دانشمند ایرانی، موفق به توسعه یک تراشه با سنسورهایی شدند که با استفاده از یک فناوری الهام گرفته از ام‌.آر.آی می‌توان موقعیت آن را در بدن فرد ردیابی کرد.

تاکنون از این قرص‌های هوشمند در قالب دستگاه‌های تشخیصی مانند سنسورها برای اندازه گیری غلظت گاز در روده و دوربین‌های کوچک برای ثبت تصاویری از جاهایی که کولونوسکوپی نمی‌تواند به آنجا برود استفاده شده است.

دستگاه جدید محققان موسسه فناوری کالیفرنیا در نهایت می‌تواند بخشی از این سیستم‌ها باشد که به پزشکان امکان می‌دهد تا روند حرکت قرص هوشمند را در بدن بیمار کنترل کنند.

آزیتا امامی، دانشمند ایرانی و محقق اصلی این پژوهش اظهار کرد: “رویای ما ساخت دستگاهی در مقیاس میکرو بود که بتواند در داخل بدن چرخیده و مشکلات را تشخیص داده و آنها را اصلاح کند.”

وی افزود:”پیشتر بزرگترین چالش محققان این بود که بتوانند این دستگاه‌های کوچک را در داخل بدن ردیابی کنند.”

این تیم تحقیقاتی برای حل این مشکل یک ابزار به نام (ATOMS) را توسعه دادند.

اندازه نمونه اولیه این تراشه ۱.۴ میلی متر مربع، حدود ۲۵۰ برابر کوچکتر از یک پنی بوده و در این فضای کوچک یک سنسور میدان مغناطیسی، آنتن، یک منبع برق بی‌سیم و یک مدار مکانیابی تعبیه شده است که به میدان مغناطیسی اطراف پاسخ داده تا محل تراشه را در بدن نشان دهد.

کلید اصلی الهام از ام‌.آر.آی این است که گرادیان میدان مغناطیسی باعث می‌شود تا اتمها در دو مکان مختلف، در دو فرکانس مختلف رزونانس ایجاد کنند که این کار مکان‌یابی آنها را آسان می‌سازد.

طبق گفته تیم، چالش این بود که نمونه اولیه ATOMS به گونه‌ای ساخته شود که اندازه آن کوچک، مصرف انرژی آن کم و دقت بالایی در ردیابی داشته باشد.

آنها آزمایش این تراشه را بر روی موش‌ها موفقیت آمیز اعلام کردند.

نسخه اولیه این دستگاه عمدتا یک نسخه آزمایشی برای سیستم ردیابی بود، اما در بلندمدت این تراشه‌ها می‌توانند در دستگاه‌های کوچک دیگری تعبیه شوند و بدن را برای تشخیص سرطان یا مسدود شدن رگ‌های خونی مورد بررسی قرار دهند.

این پژوهش در مجله nature Biomedical Engineering منتشر شده است.

منبع : newatlas

ترجمه : ایسنا