در کل دو نوع غده تعریق در بدن وجود دارد:
اکرین (Eccrine): غدد ساده عرق هستند که در کف دست و پا و روی پیشانی یافت می‌شوند و انتهای آن‌ها به منافذ پوستی متصل است.
آپوکرین (Apocrine): غدد عرقی هستند که تنها به زیر بغل و مناطق اطراف مقعد محدود شده و معمولاً به انتهای منافذ مو ختم می‌شوند.
این دو غده در اندازه، سنی که در آن فعال می‌شوند و نوع عرق ترشح شده تفاوت‌هایی دارند. در مقایسه با غدد آپوکرین، غدد اکرین کوچک‌ترند، از زمان تولد فعال می‌شوند (آپوکرین از زمان رشد مو‌های سطح بدن فعال می‌شود) و عرقی که تولید می‌کنند دارای پروتئین و اسید‌های چرب نیست.
غدد عرق علاوه بر ایجاد تعریق، نقش حیاتی دیگری در جهت سلامت بدن ایفا می کنند و آن کمک به ترمیم زخم ها می باشد. در پوست انسان میلیون ها غده عرق اکرین وجود دارد که موجب خنک شدن بدن بعد از فعالیت های ورزشی و یا در هوای گرم می شوند.
محققان دانشکده پزشکی میشیگان در مطالعات خود دریافتند که این غدد عرق نقش کلیدی در فراهم آوردن سلول های ترمیم کننده زخم (از جمله سوختگی و خراشیدگی پوست) دارند. نتایج این مطالعه در مجله پاتولوژی به چاپ رسیده است.
زخم های پوستی از جمله زخم هایی که در اثر دیابت یا زخم بستر ایجاد می شوند و همچنین سایر زخم های ترمیم نشده یک نگرانی مهم در حیطه سلامت و بهداشت هستند و همه ساله هزینه های بسیاری را به سیستم سلامت جوامع تحمیل می کنند.
مطالعه اخیر نشان داد که بدن انسان برای ترمیم و بهبود زخم های پوستی، دارای یک سلاح قدرتمند است. با مشخص شدن فرآیند بسته شدن و ترمیم زخم، افق های تازه ای در زمینه درمان های دارویی جدید برای متخصصان فراهم شده است.
یافته های پیشین در مورد ترمیم زخم این بود که سلول های جدید پوست در لبه زخم ها ایجاد شده و زخم را می بندند. اما تحقیقات جدید نشان داد که سلول ها از زیر زخم ایجاد می شوند. همچنین مشاهده شد که غدد عرق اکرین یک مخزن مهم برای نگهداری سلول های بنیادی بزرگسالان هستند که به سرعت به ترمیم و بهبود زخم های پوستی کمک می کنند.
دلیل تاخیر در کشف نقش حیاتی غدد عرق در ترمیم زخم این است که این غدد اختصاصی تنها مختص انسان بوده و در پوست بدن حیوانات آزمایشگاهی وجود ندارند. بنابراین مکانیسم ترمیم پوست انسان با سایر پستانداران متفاوت است.
متخصصان معتقدند که شناخت فرآیند طبیعی ترمیم پوست، مسیر دستیابی به درمان های پوستی هدف دار و موثر را هموار نموده است.
