سبک زندگی اسلامی

تربیت جنسی فرزندان

تربیت جنسی فرزندان

دوران کودکی در ساحت‌های گوناگون تربیتی از تاثیر خاصی برخوردار است. در زمینه امور جنسی نیز این دوره حساسیت خاصی دارد و لازم است پدر و مادر به شدت مراقب باشند تا در این دوران، زمینه انحراف جنسی فرزندان فراهم نشود. یکی از نکاتی که باید رعایت شود، جدا کردن محل آمیزش خود از حضور فرزندان است.

تربیت جنسی فرزندان

تربیت جنسی فرزندان

تربیت جنسی فرزندان

 

تربیت جنسی فرزندان  یعنی اینکه کودکان را طوری بپرورانیم که وقتی کودک به سن بلوغ رسید، حلال و حرام را در مسائل جنسی تشخیص دهد و به وظایف زناشوئی و همسری آگاه باشد و از لاابالی‌گری بپرهیزد و راه و رسم عفت اسلامی درخلق و خوی او تجلی پیدا کند و در وادی شهوت، سرگردان نشود.[1] از آنجایی که مساله تربیت جنسی کودکان یک امر مهم و اساسی است و باید والدین نسبت به این موضوع مهارت لازم را اخذ کرده باشند، در اینجا مواردی از روش های پیشگری که در بحث تربیت جنسی مطرح می باشد، در اینجا یاد آوری و توضیح می دهیم:
1. روش تغییر موقعیت ( تربیت جنسی فرزندان )
بر اساس این روش، موقعیت های زمانی، مکانی و اجتماعی گوناگون، در حالات و رفتارهای انسان تاثیر متفاوتی بر جا می گذارد، بنابراین، ما می توانیم با تغییر موقعیت خویش، زمینه اصلاح و پیشگری از بروز رفتارهای نا مطلوب را فراهم سازیم.
با نگاهی به منابع اسلامی در می یابیم که این روش برای پیشگیری از بروز انحراف های جنسی استفاده شده است.
دستور العمل مبتنی بر روش مذکور در دوره کودکی عبارت است:
الف: تغییر موقعیت آمیزش والدین
دوران کودکی در ساحت‌های گوناگون تربیتی از تاثیر خاصی برخوردار است. در زمینه امور جنسی نیز این دوره حساسیت خاصی دارد و لازم است پدر و مادر به شدت مراقب باشند تا در این دوران، زمینه انحراف تربیت جنسی فرزندان فراهم نشود. یکی از نکاتی که باید رعایت شود، جدا کردن محل آمیزش خود از حضور فرزندان است در حقیقت لازم است که هر گونه فعالیت جنسی خود را منحصر به عدم حضور و مشاهده فرزندان سازند و طوری مراقبت و دقت داشته باشند که فرزندان از چنین موضوعی مطلع نشده و حساسیت لازم ایجاد نگردد.[2] امام صادق علیه السلام در روایتی از رسول خدا صلی الله علیه و آله با اشاره به اهمیت پنهان کاری در این زمینه و تاثیر آن در رشد و تربیت مطلوب فرزند می فرماید:« وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لَوْ أَنَّ رَجُلًا غَشِیَ امْرَأَتَهُ وَ فِی الْبَیْتِ صَبِیٌّ مُسْتَیْقِظٌ یَرَاهُمَا وَ یَسْمَعُ کَلَامَهُمَا وَ نَفَسَهُمَا مَا أَفْلَحَ أَبَداً إِذَا کَانَ غُلَاماً کَانَ زَانِیاً أَوْ جَارِیَهً کَانَتْ زَانِیَهً وَ کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیه السلام إِذَا أَرَادَ أَنْ یَغْشَى أَهْلَهُ أَغْلَقَ الْبَابَ وَ أَرْخَى السُّتُورَ وَ أَخْرَجَ الْخَدَمَ؛ قسم به کسی که جانم در دست او است، اگر مردی در حالی با همسرش هم‌بستر شود که در آن اتاق، فرزندی بیدار بوده و صدای سخن و نفس آنها را بشنود، هرگز آن فرزند رستگار نخواهد شد و اگر پسر باشد، مردی زناکار و اگر دختر باشد، زنی زناکار خواهد شد و امام سجاد علیه السلام هر گاه قصد آمیزش با همسر داشت، در را می بست، پرده ها را می کشید و خادمان را از اتاق خارج می ساخت.» [3]
تاکید رسول خدا (ص) بر این که چنین فرزندی روی رستگاری را نخواهد دید، بیانگر اهمیت این موضوع و تاثیر زیاد آن در زمینه سازی برای انحراف جنسی در آینده است.[4]
ب: جداسازی استراحتگاه والدین از فرزندان
گفتیم که لازم است پدر و مادر، ارتباط جنسی خود را بدون حضور والدین برقرار نسازند، افزون بر آن، محل استراحت خویش را نیز جدا از فرزندان قرار دهند تا زمینه تحریک جنسی برای فرزندان به وجود نیاید.[5]
خداوند متعال این دستور تربیتی را بدین گونه تبین فرموده است:
« یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِیَسْتَأْذِنْکُمُ الَّذِینَ مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ وَالَّذِینَ لَمْ یَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْکُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلَاهِ الْفَجْرِ وَحِینَ تَضَعُونَ ثِیَابَکُمْ مِنَ الظَّهِیرَهِ وَمِنْ بَعْدِ صَلَاهِ الْعِشَاءِ ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَکُمْ لَیْسَ عَلَیْکُمْ وَلَا عَلَیْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَیْکُمْ بَعْضُکُمْ عَلَى بَعْضٍ کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمُ الْآیَاتِ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ؛ اى کسانى که ایمان آورده‏ اید قطعا باید غلام و کنیزهاى شما و کسانى از شما که به [سن] بلوغ نرسیده‏ اند سه بار در شبانه روز از شما کسب اجازه کنند پیش از نماز بامداد و نیمروز که جامه ‏هاى خود را بیرون مى ‏آورید و پس از نماز شامگاهان [این] سه هنگام برهنگى شماست نه بر شما و نه بر آنان گناهى نیست که غیر از این [سه هنگام] گرد یکدیگر بچرخید [و با هم معاشرت نمایید] خداوند آیات [خود] را این گونه براى شما بیان مى ‏کند و خدا داناى سنجیده‏ کار است.»( نور:58)
از این دستور که کودکان نابالغ باید در سه زمان برای ورود بر والدین اجازه بگیرند، روشن می شود که باید مکان استراحت پدر و مادر از فرزندان جدا باشد تا امکان چنین اجازه ای وجود داشته باشد. موضوع استیذان از والدین برای فرزندان بالغ، اختصاص به سه زمان مذکور ندارد و آنان برای ورود به خلوتگاه والدین همواره باید اجازه بگیرند:
« وَإِذَا بَلَغَ الْأَطْفَالُ مِنْکُمُ الْحُلُمَ فَلْیَسْتَأْذِنُوا کَمَا اسْتَأْذَنَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ ؛ و چون کودکان شما به [سن] بلوغ رسیدند باید از شما کسب اجازه کنند همان گونه که آنان که پیش از ایشان بودند کسب اجازه کردند خدا آیات خود را این گونه براى شما بیان مى دارد و خدا داناى سنجیده‏ کار است» (نور: 59)
ج: جدا سازی بستر فرزندان
پس از آن که فرزندان، دوران کودکی نخستین خود را پشت سر گذاشتند، باید در بسترهای جداگانه استراحت کنند. روایت های فراوانی در زمینه زمان جداسازی بسترها به چشم می خورد، از جمله: در روایتی از امیر المومنین علی علیه السلام نقل شده: « رخت و خواب بچه های شش ساله را از هم جدا کنید.»[6]
2. رعایت در پوشش
والدین و سایر افراد دیگر، از ظاهر شدن در برابر کودک به صورت عریان یا با لباس نیمه عریان و یا زننده و مهیج باید خود داری کنند.
تحقیقات لازم در مورد مسائل جنسی کودکان نشان می دهد که از سن 3 الی 4 سالگی، زندگی جنسی کودکان ظهور پیدا می کند و در قالب های مختلف خود را نشان می دهند، در این مقطع اصرار و پافشاری بر این است که کسی بدن آنها را نبیند و از عریان و لخت بودن امتناع می کنند و در صورت آشکار شدن بدنشان احساس شرم می کنند[7].
وقتی کودکان چنین هستند باید دقت خانواده ها بیشتر بوده و از ظاهر شدن به طور عریان و نیمه عریان بپرهیزند، تا بعدا دچار آسیب های لازم نشوند.
نوع پوشش مادر و پدر نیز باید متین بوده و باعث جلب توجه خاص فرزندان نشود، معمولا پدر و مادرانی که به رعایت حدود پوشش پایبند هستند، صیانت خود را از وقوع در آلودگی های جنسی فرزندانشان بیشتر از دیگران تضمین می کنند.[8]
از آنجایی که نوع پوشش در بحث تربیت جنسی یکی از عوامل موثر تلقی می شود، خدای متعال هم در قرآن کریم به این مساله تاکید داشته و فرموده اند:«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِیَسْتَأْذِنْکُمُ الَّذِینَ مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ وَالَّذِینَ لَمْ یَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْکُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلَاهِ الْفَجْرِ وَحِینَ تَضَعُونَ ثِیَابَکُمْ مِنَ الظَّهِیرَهِ وَمِنْ بَعْدِ صَلَاهِ الْعِشَاءِ ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَکُمْ لَیْسَ عَلَیْکُمْ وَلَا عَلَیْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَیْکُمْ بَعْضُکُمْ عَلَى بَعْضٍ کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمُ الْآیَاتِ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ؛ اى کسانى که ایمان آورده‏ اید قطعا باید غلام و کنیزهاى شما و کسانى از شما که به [سن] بلوغ نرسیده‏ اند سه بار در شبانه روز از شما کسب اجازه کنند پیش از نماز بامداد و نیمروز که جامه ‏هاى خود را بیرون مى ‏آورید و پس از نماز شامگاهان [این] سه هنگام برهنگى شماست نه بر شما و نه بر آنان گناهى نیست که غیر از این [سه هنگام] گرد یکدیگر بچرخید [و با هم معاشرت نمایید] خداوند آیات [خود] را این گونه براى شما بیان مى ‏کند و خدا داناى سنجیده‏ کار است.» ( احزاب:59)
3. پرهیز از دستمالی کردن آلت جنسی
از دستمالی کردن آلت تناسلی کودک و یا حتی تنبیه کردن به صورت زدن به پشت و ران های کودک باید پرهیز شود.[9]
این رفتار دستمالی کردن آلت تناسلی فرزندان توسط برخی از والدین بوده که این عمل را به پندار اشتباه حمل بر دوست داشتن و اظهار محبت آنان قلمداد می کنند و غافل از اینکه چنین روشی غلط بوده و می تواند در رفتارهای آنان ایجاد تربیت یک عادت غلط و اشتباهی باشد که زمینه ساز انحراف اخلاقی است.
4. ممنوعیت دید و کنترل حضور
از قرار دادن کودکان در عرضه صحنه ها، عکس ها و یا فیلم های مستهجن و خود داری از شرکت دادن آنها در مجلس مختلط و پارتی ها و ایجاد محدویت در استفاده از برنامه های سکسی و اینترنت و ماهواره، باید جز یکی از موارد مهم اخلاقی و قانون تربیتی والدین باشد، چرا که کوتاهی و غفلت باعث انحراف و زمینه سازکشش و گرایش به سوی ابتذال خواهد شد.[10]
5. پاسخ منطقی و صحیح
پاسخ دادن به سوالات جنسی کودکان، به طور واقع بینانه و به دور از تهیج جنسی یک موضوع مهمی است که والدین باید با روشهای گوناگون و در موقعیتهای مناسب و بدون هیچ عکس العمل حساسیت برانگیز به این مساله ارزش بدهند و فرزندان خود را در صورت نیاز، با پاسخ صحیح آشنا کنند، در این صورت آنها وقتی قانع شدند دیگر به کنجکاوی و حساسیت خاص دچار نشده و مشکل آفرین نمی شود.[11]
6. توجه به کانون مدرسه
در کتاب های آموزشی و تربیتی واژه مدرسه معمولا همراه با خانه و واژه معلمان در کنار اولیا یا والدین به کار می رود؛ زیرا خانه مانند مدرسه و والدین همانند معلمان و بلکه بیش از انان در تربیت فرزندان موثرند، این تاثیر ممکن است منفی یا مثبت باشد. به همین سبب، نظام آموزش و پرورش سعی می‌کند با تاسیس نهادهایی، از والدین در بهینه سازی تعلیم و تریت کمک بگیرد.[12]
در حقیقت باید یک هماهنگی بین مدرسه و خانواده انجام بگیرد تا آموزش های صحیح واصولی انجام بگیرد و کودکان از گزند انحرافات جنسی توسط افراد ناصالح در امان باشند، پیگیری و حساسیت منطقی نسبت به رفتار و حضور فرزندان در مدرسه و تاثیر گذاری از رفتارهای بچه ها می تواند در امر پیشگیری و تربیت جنسی سالم موثر و هدفمند باشد.
7. اجتناب از دوستان وسوسه گر
دوستان نامطمئن می تواند زمینه انحراف جنسی فرزندان را ایجاد کند، لذا بهتر است که والدین حساسیتها و مراقبتهای ویژه از هم بازی ها و دوستان فرزندان خود داشته باشند،[13] آموزش و یادگیری های غلط از طریق دوستان هم سن و سال قابل پیش بینی است، باید ضمن مراقبت و دقت، آنها را طوری تربیت کنیم که در صورت گفتگو در چنین مسائلی و یا مشکلات دیگر بدون ترس و اضطراب موضوع را در میان بگذارند.
8. بیان پیامدها
وقتی فرزندان در همان سطح فکری خود متوجه و آگاه شوند که مشغولیت ذهنی ناصحیح و انحرافات در این زمینه از لحاظ اجتماعی کاری قبیح بوده و عوارض و بیمارهای جسمی و روحی خاصی را ایجاد می کنند، دید باز و وسیعی داشته و از لغزش های لازم در این زمینه در امان مانده و به یک مصونیت فکری و روحی دست می یابند و از خطرات سوء استفاده دیگران هم محفوظ می مانند.

تربیت جنسی فرزندان

پی نوشت:
[1]. بهشتی، احمد، اسلام و تربیت کودکان،1372، سازمان تبلیغات اسلامی، ص24
[2]. حسین خانی، هادی، هفت روش پیشگیری از انحرافات جنسی، ص18، انتشارات موسسه امام خمینی، 1386، ص18
[3]. کلینی، الکافی، ج5، ص500، دارالکتب الاسلامیه، 1365
[4]. حسین خانی، هادی، هفت روش پیشگیری از انحرافات جنسی، ص18
[5]. همان، ص19-20
[6]. من لا یحضره الفقیه، ج3، ص436
[7]. قائمی، علی ،خانواده و مسائل جنسی کودکان، انتشارات انجمن اولیاء مربیان، 1368، ص52
[8]. حسین خانی، هادی، هفت روش پیشگیری از انحرافات جنسی، ص48-49
[9]. فقیهی، علی نقی، تربیت جنسی، انتشارات دارالحدیث، 1386، ص127
[10].همان
[11]. همان
[12]. یوسفی، شهناز، باز شناسی تربیت جنسی با رویکرد اسلامی، انتشارات موسسه امام، 1389، قم، ص137
[13]. حسین خانی، هادی، هفت روش پیشگیری از انحرافات جنسی، ص127

منبع : رهروان ولایت

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا