آرامگاه حضرت دانیال نبی
یکی از مکان های دیدنی و زیارتگاه های معروف شهر شوش آرامگاه حضرت دانیال نبی علیه السلام می باشد.
حسین حمزه
خداوند تبارک و تعالی دانیال نبی علیه السلام را بر قوم بنی اسرائیل بر انگیخت. و آنان را از سلطه ی بیگانه هشدار داد و مردم را به بوته فرا خواند ولی آنان به هشدار دانیال بوجه نکردند و همچنان به اختلاف و فساد ادامه دادند.
آل اسرائیل برای خود دولتی تشکیل دادند و زیر سلطه فراعنه مصر در آمدند و آل یهود نیز که در فلسطین و سوریه و عراق حکومت میراندند در آنجا اسیر دولت مصر شدند. به دنبال این فساد و انحراف اجتماعی نخستین وعده الهی فرا رسیده و بخت النصر که پادشاهی بسیار خشمناک و جبار بود از سوی پادشاه کلده به اورشلیم حمله کردو مصریان عقب نشستند و دولت یهود تسلیم شد و بخت النصر بزرگان آل یهود را اسیر کرد و به بابل برد.
حضرت دانیال علیه السلام که از نوادگان و خاندان ملوکانه داود علیه السلام بود، در سال ۶۰۶ ق م درمیان اسراء به بابل تبعید شد. در روایا معتبری از امام صادق علیه السلام آمده است که: دانیال نبی نود سال در دست بخت نصر اسیر بوده است.
شبی بخت النصر خواب هولناکی دید، تمام معبرین و حکمای بابل را برای تعبیر احضار کرد. همه از تعبیر خوابش فروماندند و دستور داد که حکمای بابل را به قتل برسانند. دانیال که در میان آنان بود اظهار داشت این ستم در حق حکما روا نیست. آنان را مکش، من آن خواب را تعبیر می کنم. تعبیر خوابت این است که تو بر تمام بنی اسرائیل و تمام دولتها برتری پیدا می کنی و آخر خداوند دولتی ظاهر می سازد که این دولتها را نابود می گرداند.
بخت النصر از این تعبیر بسیار خوشوقت شد و دانیال را مورد احترام و صله فراوان قرار داد و او را به مقام رئیس الوزراء نائل گرداند. دانیال که مانند حضرت یوسف علیه السلام معزز و محترم شد، مردم را به شریعت حضرت موسی علیه السلام دعوت می کرد و همواره به اسرا امید فرج و رهایی از اسارت می داد.
و سرانجام دوران اسارت و آوارگی پایان یافت و پیشگویی پیامبراننی چون ارمیاء، خرقیا، اشعیا و حیقوق و دانیال به حقیقت پیوست و کورش از مشرق زمین ظهور کرد و سرزمینها را یکی پس از دیگری باز پس گرفت و بخت النصر دچار جنون شد.
در حدیث معتبر از حضرت امیر المومنین علیه السلام منقول است که: چون درنده را ببین بگو((اعوذ برب دانیال و الجب من شرکل أسد مستأسد)) پناه می برم به پروردگار دانیال و چاهی که دانیال در آن افکنده بودند از شر هر شیر درنده.
در حدیث معتبر از حضرت رسول خدا صلی الله و علیه و آله منقول است که: چون حق تعالی خواست دانیال را به رحمت خود ببرد امر کرد او را که بسپارد نور و حکمت خدا به فرزندش ((مکیخا)) و او را خلیفه خود گرداند.
ثعلبی (متوفای ۴۲۷ ه) آورده است که در هنگامه فتح شوش توسط ابوموسی اشعری به اتاقی مقفول رسید که مردم به آن احترام می گذاشتند، ابو موسی از اهالی پرسید این چه اتاقی ست که قفل بوده و در آن چیست؟ اهالی گفتند که در آن چیزی نیست، ابوموسی امر کرد و قفل را شکستند و داخل شد و مشاهده نمود که مردی کفن پوش در آنجا آرمیده است و دارای قد بلندی بوده است، ابوموسی سوال نمود که این مرد کیست؟ گفتند: این مرد در عراق بوده و هنگامی که باران نمی آمد به وسیله آن طلب باران می نمودند در قحطی سالی آن را از آنان طلب نمودیم و در برابر آن پنجاه مرد به عنوان رهن به آنها دادیم و او را باز نگرداندیم تا اینکه در نزد ما مرگش فرا رسید و او را کفن نمودیم و در این اتاق قرار دادیم، ابوموسی نامه ی به عمر بن خطاب نوشت و از این مرد سوال کرد، هنگام رسین نامه، عمر اکابر اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله را جمع نمود اما هیچ کدام ندانستند که وی کیست تا اینکه علی بن ابیطالب علیه السلام فرمود: این دانیال حکیم است و او نبی غیر مرسل در زمان بختنصر و پادشاهان بعد از وی بود و داستان او را از اول تا هنگام وفاتش برای او نقل کرد و به عمر گفت: به دستت نامه بنویس که بر او نماز بخواند و او را دفن کند و در مکانی که اهل شوش به آن دسترسی ندارند دفن نماید، و ابوموسی چنان کرد و دانیال در وسط رودخانه شوش دفن نمود و آب را بر آن جاری ساخت.
حدیثی معروف و مشهور در السنه مردم شوش کتداول است که امیر المومنین علیه السلام فرمود: ((هرکس برادرم دانیال را زیارت کند همانند این است که مرا زیارت نموده است))، هر چند هیچ دلیل و مدرک معتبری بر آن وجود ندارد و لکن به جز شهرت سندی برای آن نمی توان قائل شد.
کمال الدین و تمام النعمه ج۱ ص۳۱۳/ حیاه القلوب ج۲ ص۱۲۱۰.
البدء و التاریخ ج۲ ص۱۱۴/المعارف ج۱ ص۵۸/المنتظم ج۱ ص۴۱۷/ تاریخ ابن وردی ج۱ ص۲۷/ تاریخ طبری ج۵ ص۱۹۰۴/معجم البلدان ج۵ ص۹۲/ المسالک و الممالک بکری ج۱ ص۱۳۴/ البدایه و النهایه ج۱ ص۳۶۶/ الکامل فی التاریخ ج۴ ص۱۴۷۶/ قصص الانبیا راوندی ص۲۱۷- ۲۲۲/ قصص الانبیاء ابن کثیر ص۴۱۴/ عرائس المجالس ص۲۷۸.
حیاه القلوب ج۲ ص۱۲۱۷/ کافی ج۲ ص۵۷۱.
کمال الدین و تمام النعمه ج۱ ص۲۲۵/ حیاه القلوب ج۲ ص۱۲۱۳.
عرائس المجالس ص۲۷۹- ۲۸۰.
شرایط آب و هوا: گرم و مرطوب
شوش شهری است با ۵/۶ کیلومتر مربع مساحت در ۲۴ کیلومتری جنوب غربی دزفول و ۱۱۵ کیلومتری شمال غربی اهواز بین ۳۲ درجه و ۲ دقیقه عرض شمالی و۴۷ درجه و ۱ دقیقه طول شرقی نسبت به نصف النهار گرینویچ قرار دارد. بلندی شهر شوش از سطح دریا ۸۷ متر و فاصله هوایی تا تهران ۴۷۹ کیلومتر است. فاصله زمینی شوش تا تهران ۷۶۶ کیلومتر، تا اهواز ۱۱۵ کیلومتر، تا دزفول ۲۴ و تا اندیمشک ۳۸ کیلومتر است. حدود ۱۳۲۹ هـ. ش به مرکز بخش تبدیل شد.
