قصه حضرت یعقوب(علیه‌السلام)
حضرت یعقوب(علیه‌السلام) یکی از پیامبران الهی است که نام مبارکش شانزده بار در قرآن آمده.[1]
روزی آوردند از بهر خلیل چند تن از فرشتگان با جبرئیل
ز آسمان پیغامی از نزد خدا بهر ابراهیم شیخ الانبیاء
بعد از این از ساره آری یک پسر آن پسر را بخشد بر تو دادگر
نام او اسحاق و هم از صلب او می‌شود یعقوب ظاهر ای نکو
وی فرزند اسحاق بن ابراهیم است، نام مادرش «رُفْقه» دختر بتوئیل بن ناحور، برادر ابراهیم(علیه‌السلام) می‌باشد. لقب یعقوب(علیه‌السلام)، «اسرائیل» بوده[2] و فرزندان دوازده گانه یعقوب(علیه‌السلام)[3] و اولاد آن‌ها را بنی اسرائیل گویند که به قوم یهود معروفند.
یعقوب(علیه‌السلام) سه هزار و چهارصد و هشتاد و سه سال بعد از هبوط آدم(علیه‌السلام) در سرزمین فلسطین به دنیا آمد. چندین سال در کنعان ، سپس در حران[4] زندگی می‌کرد و بعد به کنعان بازگشت و هنگامی که صد و سی سال از عمرش گذشته بود، به هوای لقای یوسف(علیه‌السلام) وارد مصر شد و پس از هفده سال سکونت در مصر از دنیا رحلت کرد.[5]
طبق وصیت خودش،جنازه‌اش در مقبره خانوادگیش نزد قبر پدر و مادر و اجدادش[6]، در سرزمین فلسطین شهر الخلیل به خاک سپرده شد.
سرگذشت حضرت یعقوب(علیه‌السلام)
قرآن مطلبی از زندگی یعقوب(علیه‌السلام) جز آنچه در مورد گم شدن پسرش یوسف(علیه‌السلام) و حوادثی که در آن رخ داده است بیان نفرموده و ما همه آن‌ها را در سرگذشت یوسف(علیه‌السلام) یادآور خواهیم شد.
پیامبران (مقالات)
سخنرانی حجت السلام رفیعی با موضوع پیامبران
ـــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــ ـــــــــــــ
[1] – سور و آیاتی که نام یعقوب در آن‌ها ذکر شده است عبارتند از: بقره، آیات 132، 133، 136، 140 – آل عمران، آیه 84 – نساء، آیه 162 – انعام، آیه 84 – انبیاء، آیه 72 – عنکبوت، آیه 27 – هود، آیه 71 – یوسف، آیات 6، 38، 68 – ص، آیه 45 – مریم، آیه 6، 49.
[2] – کلمه «اسرائیل» چهل و سه بار در قرآن مجید ذکر شده، که چهل و یک بار آن به لفظ بنی‌اسرائیل می‌باشد – این کلمه ترکیب شده از «اسراء» که در زبان سریانی به معنای عبد و «ایل» که به معنای الله است یعنی «عبدالله» و یعقوب را بدان جهت اسرائیل نامیدند، چون در زمره خادمین بیت المقدس بود و اولین کسی بود که داخل بیت می‌شد و آخرین کسی بود که از آن خارج می‌گشت و بعضی گفته‌اند: یعقوب و عیص دوقلو بودند چون بعد از برادرش عیص به دنیا آمد او را اینگونه نامیدند
[3] – پسرانش عبارتند از: «روبیل، شمعون، لاوی، یهودا، ایساخر، زابلیون، یوسف، بنیامین، دان، نفتالی، جاده، اشیر» که همه این‌ها در شهر «فدان آرام» واقع در مرز سوریه و عراق متولد شدند، جز بنیامین که در شهر کنعان متولد شد. و شش نفر اول مادرشان «لیا» است و دو نفر بعد مادرشان «راحیل یا راحله» است و دان و تفتالی از «بهله» کنیز «راحیل» به دنیا آمدند و دو نفر آخر هم مادرشان «زلفه» کنیز «لیا» است. (قصص قرآن: ص 85).
[4] – حاران یا فران آرام از شهر‌های بابل در سرزمین عراق.
[5] – بنابراین او صد و چهل و هفت سال عمر کرده است. دائره المعارف اسلامی: ص 284.
[6] – در نزدیک مکفیلیه محل دفن ابراهیم، ساره، رفقه و اسحاق(علیهم‌السلام)
